Meditatie  Nu is mijn ziel ontroerd…… Johannes 12: 27a DE BEWOGEN ZALIGMAKER Jezus’ ziel is ontroerd. Hij is geschokt, in verwarring gebracht. De lijdensweg komt voor Zijn aandacht. De Zoon des mensen zal verheerlijkt worden. Maar dat gaat door lijden en sterven heen. Nu is die ure gekomen. Hoe weet de Heere dat? Hij verneemt dat er Grieken zijn die Jezus willen zien. Terwijl de vijandschap onder de Joden toe neemt, komen er nu heidenen die naar Jezus vragen. Dat is voor Hem een teken dat de Vader roept. Jezus moet de Redder der wereld zijn. Dat kan alleen als de wet van het tarwegraan door Hem wordt vervuld. Nodiging Deze ontroering tekent ons Jezus als waarachtig mens. Hij heeft angst voor de dood. Hij ziet op tegen die bange weg om de helse pijn en smart te ondergaan. De hevigheid en de omvang van dat lijden grijpt Hem aan. Hij voelt het in Zijn ziel en…..huivert! Jezus gaat niet als een stoere Held Zijn lijdensweg. Hij staat er niet boven in Zijn Godheid. Niet zonder aandoening en gevoel ondergaat Hij Zijn lijden. Hij spreekt het uit tegen de discipelen. Opdat zij van die benauwdheid weten. Daarin komt Hij naast ons staan. Is Hij niet een dierbare Middelaar? In al mijn benauwdheid is Hij benauwd! Wat een troost voor ieder die met de vreze des doods bezet is. Hoe komt de sterveling daar uit? De dood is een vijand. Wat kan dat naar je toekomen bij een ongeluk of ernstige ziekte. Of als je last hebt van je zondaarsbestaan. Hoe verschijn ik rechtvaardig voor God? Hoe krijg ik een Borg voor mijn ziel. Deze zielsontroering is een nodiging om met uw schuld en nood tot de Heere te gaan. Hij heeft angst voor het lijden. Nog enkele dagen en het is Pascha. Dan zal Jezus als het Lam worden weggeleid ter slachting. Hij zal de last van de toorn des Vaders dragen. En dat niet voor Zijn eigen zonden. Maar als Borg Die voldoening geeft voor de Zijnen. Laat deze zielsontroering van Jezus ook onze ziel ontroeren! Als we zelf iets van onze vloekwaardigheid gaan inleven, zal onze ziel ontroerd worden. U bent toch niet zonder zielsontroering? Als we onbekeerd voortleven, zonder verbroken hart, is dat geen bewijs dat deze bewogen Jezus voor ons nog geen heerlijkheid heeft? Strijd Het nabije lijden grijpt Hem zo aan, dat Hij zich afvraagt wat Hij bidden zal. “En wat zal ik zeggen?” Is de Heere nu vol twijfel? Op dit moment ontbreekt het Jezus aan woorden. Zal Hij vragen: “Vader verlos Mij uit deze ure!”? God de Vader zou Hem met Zijn engelen uit dit lijden kunnen verlossen. Dan wordt Hem de vernedering van het kruis bespaard. Maar Jezus zou Zijn borgwerk niet voltooien. Dan zou het voor ons verloren zijn; geen zondaar kon behouden worden! Wie zou de schuld verzoenen? Hoe zouden onze zonden kunnen worden vergeven? U verkeert in onzekerheid? “Wat zal ik zeggen?” Mijn hart en mijn vlees hebben hun eigen begeerten. Ik verkies niet de weg van smart en kruis. Ook Gods kind moet leren dat de beproeving als een kastijding over hem komt. Wat een strijd van binnen, als we geen uitweg zien. In de wereld worden helden geprezen om hun prestaties. Maar deze ontroerde Christus wordt de gepaste Borg voor een arm verloren schepsel, die soms uitroept: de angst der hel doet me alle troost missen! Wending Dan voltrekt zich een machtige wending. Jezus spreekt en het klinkt als een belijdenis: “Maar hierom ben ik in deze ure gekomen!” Alsof Jezus Zichzelf corrigeert. Het is wel een mogelijkheid om uit dit lijden nu verlost te worden, maar Jezus maakt het niet tot een echt gebed. Hij zou ontrouw zijn aan Zijn roeping. Welk een liefde openbaart Jezus hier: Hij ontloopt het lijden niet. Het staat vast voor Jezus: dit is Mijn taak. Ik ben geworden onder de wet. Hij is bereid Zich te onderwerpen aan de wil van Zijn Vader. Het welbehagen des Heeren zal door Zijn hand gelukkig voortgaan. Het is onmogelijk dit uur te ontlopen. Hij verwerpt dit want Hij aanvaardt gewillig de wil des Vaders. Hierom! Hij wil als het tarwegraan zijn dat in de aarde valt en sterft. Het offer dat Hij brengt is de vrijwillige daad van Zijn zondaarsliefde. Hij is Zich goed bewust van Zijn weg: door lijden tot heerlijkheid. Vader verheerlijk Uw Naam! Hier is al overwinning voordat Hij het offer brengt. Jezus is het eens met Zijn Vader. Hij zal gehoorzaam zijn tot in de dood des kruises. Troost Wat ligt er in deze ontroering van Christus een rijke vertroosting. Vreugde en verdriet wisselen elkaar af in het geloof. Het leven van Gods kind is vaak tussen hoop en vrees. Mist u vastheid? Is de weg van dood en graf voor u uitzichtloos? Laat Jezus’ ontroering u op de knieën brengen. Zoek de enige troost bij Hem! Alle ontroering mag u de Heere voorleggen. Stort uw hart maar voor Hem uit. Uw lijden en de vrees. Dan mag u ervaren dat de ontroering van Jezus hoort bij Zijn borgtocht. Het is tot verzoening van uw schuld. Om u van straf en vloek te verlossen. De bewogenheid van deze Zaligmaker geeft het bedroefde zondaarshart troost. Hij sterkt met kracht in uw hart. Hij schenkt vrede in de ziel. Hij geeft heilige berusting om in Zijn weg te gaan. In de grootste smarten: uw hart worde niet ontroerd! En het wordt een leven vol ontroering over de weldaden van de Hogepriester. Is dan de zelfopofferende zondaarsliefde van Christus u niet wonderbaar? De zielsontroering van de strijd en vrees gaat eens over in de vreugde en dank voor de zaligheid die Hij heeft aangebracht!   Ds. J.P Boiten