En als Hij nabij kwam, en de stad zag, weende Hij over haar.   Lukas 19: 41   WEENDE HIJ OVER HAAR De Heere Jezus komt tot Jeruzalem als koning en wordt als zodanig toegejuicht. Dit is door Hem zo gewild en bestuurd. Maar terwijl iedereen juicht, weent de Heere Jezus. Er staat in de grondtaal een sterk woord: in snikken uitbarsten. Het is het verdriet dat baan breekt wanneer een dode te betreuren is. Waarom weent Christus? De Heere Jezus is naar Jeruzalem gereisd om Zijn werk te voleindigen. Hij zal Zijn weg van vernedering gaan tot het einde: de dood des kruises! Wie van de juichende massa verstaat dit? Trouwens verstaan wij het, dat de Christus moet sterven vanwege mijn zonden en vervloeking? Wanneer we iets hebben leren zien van onze zonde en schuld dan zullen we niet op deze wijze als het volk nu doet, juichen. Er mist namelijk iets in. De echte erkenning van Christus. Dit blijkt wel uit de woorden die de Heere Jezus verder uitspreekt: “Och, of gij ook bekendet, in dezen uw dag, hetgeen tot uw vrede dient! Maar nu is het verborgen voor uw ogen.” Het is waar, ze moesten juichen, de stenen zouden anders gejuicht hebben. Maar het is voor de eeuwigheid wel te kort. Ze zien in de Heere Jezus wel een koning maar niet de Vorst van vrede uit Psalm 72. Het is verborgen voor hun ogen. Zij zien Hem wel, maar niet zoals Hij is en wil zijn voor een verloren zondaar. Zijn verdriet betreft dan ook de miskenning en verkeerde verwachting die de mensen van Hem hebben. Nee, Hij weent niet over Zichzelf, nu niet en later ook niet (Luk. 23: 28 - 31).Hij weent over haar. Jeruzalem. In ongeloof verwerpen zij deze Koning Die Zich vernedert tot de dood des kruises. Hierover zullen de oordelen des Heeren komen. Daarom weent de Heere Jezus. Hij heeft geen lust in onze dood maar daarin dat wij ons bekeren en leven. De genadetijd wordt nog verlengd, maar het gaat wel dringen! Wat zien we hierin de noodzaak van het werk van de Heilige Geest. Maar ook wat een troost dat de Heere juist in deze laatste periode van Zijn leven waarin onze blindheid ten aanzien van Zijn Persoon, weg en werk zo openbaar komt, de Trooster beloofd heeft. Die zal Christus verheerlijken! We zijn aangewezen op het werk van de Heilige Geest. We moeten ontdekt worden aan de peilloze diepte van onze schuld om geholpen te willen worden door een bereidwillige en algenoegzame Zaligmaker, Die Zich vernederd heeft tot de dood des kruises. Wie verstaat hier iets van voor eigen hart en leven? Velen juichen. De Heere Jezus weent. Is er dan niemand die Hem ziet zoals Hij werkelijk is? Van ons uit gedacht en gesproken is er niemand. Maar genade verandert mensen. Dan leer ik Hem nodig krijgen en ook kennen zoals Hij voor een verloren zondaar wil zijn. Er is een heerlijke geschiedenis opgetekend in Gods Woord waaruit blijkt dat door Woord en Geest de dingen anders komen te liggen in het leven. Maria, de zuster van Lazarus, zalfde de Heere Jezus. En Hij zei daarop: “Zij heeft dit bewaard tegen de dag mijner begrafenis.” Zij had aan Zijn voeten gezeten. Zijn woorden gehoord en verwerkt. Hij heeft immers niet gezwegen over Zijn reis naar Jeruzalem en het doel waarvoor Hij gekomen is. Wat een getuigenis dat zij Hem gezalfd heeft! Zij heeft zich zeer verheugd om haar gekomen Koning, Die rechtvaardig is en een Heiland, arm en rijdende op een ezel. Mogen wij ook zo op deze Koning zien en Hem volgen op Zijn lijdensweg? Over zulken weent de Heere Jezus niet maar heeft Hij vreugde.   Ds. A. Hoekman