Meditatie    ADVENT IN BETHLEHEM In de prediking verkeren we deze weken op de adventsweg. We bereiden ons voor op het Kerstfeest, op het herdenken van de geboorte van de Christus van Bethlehem. Op die weg lopen niet alleen Jozef en Maria, maar allen die met het adventsevangelie in aanraking komen. In de richterentijd zien we ook drie mensen naar Bethlehem gaan. Het evangeliewoord dat God Zijn volk bezocht heeft met brood, heeft God tot hen doen doordringen in het heidense Moab. De drie vrouwen hebben de blijde boodschap gehoord. Zij verlaten Moab waar ze veel hebben meegemaakt aan rouw en verdriet. Ze zijn op weg gegaan naar Bethlehem. De Heere werkt altijd in de weg van de middelen. Het was Naomi die als eerste de boodschap gehoord heeft. Dat gaf bij haar werkzaamheden met dit heerlijke adventswoord. Daarna heeft zij haar besluit te kennen gegeven aan haar schoondochters. Die beide vrouwen gaan meereizen om het brood van Bethlehem te eten. In eerste instantie weten we de motieven van de twee vrouwen niet. Zeker er is een verbondenheid met Naomi, samen hebben ze een groot gemis. Er is een hartelijke band met elkaar. Maar wat het ook is: zeker is dat ook die twee meegaan op de roepstem van het Evangelie naar Bethlehem. Uitwendig? Het geloof is uit het gehoor en het gehoorde door het (gepredikte) Woord van God. Er is geen andere weg dan die van het horen van het Woord en het gaan op dat Woord. Het is een groot voorrecht als mensen zich op de adventsweg bevinden. De Heere brengt ze onder de middelen waardoor ze zalig kunnen worden. Zo veel mensen bevinden zich ook in deze weken op de adventsweg. “Ik verblijd mij in degenen die tot mij zeggen: wij zullen in het huis van de Heere gaan.” Vergeleken met de massa die in Moab achterblijft zijn deze vrouwen anders. Er is verwachting! Ook vandaag, waar zovelen zich op de adventsweg bevinden. Vooral door de kerkgang. Kinderen, die hun ouders meevragen naar het Kerstfeest te komen. Een foldertje hier en daar om een Kerstavond mee te maken. Ik zie de mensen gaan. Zullen ze ook eten van het Brood des levens? Wat zou dat rijk zijn. Hoe gaat het met deze drie vrouwen? Die vrouwen zijn alle drie verschillend. Eén komt er helemaal niet bij het brood van Bethlehem. Ze heeft er niet van geproefd. Orpa keert in het gezicht van Bethlehem terug. Ze was in een bepaalde feeststemming, maar toen het definitieve van het gaan in Bethlehem steeds dichterbij kwam, keerde ze terug. Ze had geen honger gekregen, de geur van het levende Brood (waar het ten diepste toch om gaat) heeft haar niet begerig gemaakt. Het is voor haar een reuk des doods ten dode geweest. Terecht zegt Calvijn dat dit niet de bedoeling is van de boodschap die wij horen, maar het is een vreselijke nevenwerking. Het gaat in de boodschap om het leven uit Christus. Hoevelen van hen die vandaag op weg gaan naar Kerst, naar Christus, zullen Hem ook werkelijk ontmoeten? Straks verdwijnt alle gevoeligheid weer en gaat het leven zonder Christus verder. Arme Orpa, wie kiest voor het leven de dood? De tweede is Ruth. Door Gods genade mag de goede boodschap bij haar werken. Elke kruimel van Moab is voor haar de dood. Alles buiten Bethlehem is voor haar de dood geworden. In Bethlehem is het Leven, daar is het brood van de levende God. Is het ook voor ons: Geef mij Jezus of ik sterf, want buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf? Ruth kan niet meer terug. Al wijst Naomi nog zo op de gevolgen van haar keuze, ze kan niet meer terug. De brug is opgehaald. Het is bij haar maar niet een feeststemming, een roes, een indruk, maar een geloofshouding. Al moet zij in Bethlehem omkomen, dan liever daar, dan bij de vleespotten van Moab. Liever aan de mond van het Woord sterven, dan erbuiten leven. Dat is zo vast, lezer. Net zo vast als het beloftewoord zelf. Wat heeft zij mogen eten van Boaz’ akker. Ik mag zeggen: van Christus! Ze werd stammoeder van Christus. Advent werd Kerst, Christus. O, mogen wij ook zo Kerst gaan vieren? U die dit leest: de poorten van Bethlehem staan open! De Heere heeft genodigden Hij wil niets liever dan dat de geroepenen tot Hem komen. En eenmaal binnen? “Ik roem in vrije gunst alleen.” De derde is Naomi. Met haar is het weer anders dan met Ruth. Naomi komt niet voor het eerst in Bethlehem. Maar zij gaat wel op een heel nieuwe manier van het brood eten. Ze gaat eten zoals zij dat nog nooit gedaan heeft. Ze was geen onbekende van het brood, maar: zij smaakt nu dat de Heere goed is voor iemand die niets verdiend heeft. Ze gaat het eten als één die thuis mocht komen, die teruggebracht is door God. Ze gaat het nu eten van de Losser, de Goël Het is genadebrood: Christus, het Brood des levens. Alles wat zij bezat, is zij verloren: geliefden, eer en goed. Alles! Maar wat zij kreeg was de Losser. Door Hem zullen we nimmermeer hongeren. Komt maakt met mij de Heere groot.   Ds. A.K. Wallet